Zuring

Uit dharma-lotus.nl
Versie door Admin (overleg | bijdragen) op 18 dec 2022 om 18:09
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Kleefkruid

Het geslacht Rumex omvat in Nederland 13 soorten. Deze worden niet allemaal gebruikt omdat sommige soorten te ruige bladeren hebben. De aantrekkelijkste soorten zijn schapenzuring (R. acetosella), krulzuring (R. crispus), geoorde zuring (R.thryrsiflorus), veldzuring (R.acetosa) en paardenzuring (R.aquaticus). De tuinzuring (R.rugosus) komt verwilderd voor evenals de spinaziezuring (R.patientia).

Kenmerken en voorkomen

Zuring behoort tot de familie van de duizendknopen. Alle planten uit deze familie zijn te herkennen aan het vliezige tuitje rondom de stengel dat bij ieder blad als een soort steunblaadje dient. De meeste soorten zijn met ondergrondse knoppen overblijvend. De bloemen zijn niet erg opvallend met hun groene bloembekleedsels die soms rood kunnen aanlopen. Deze bloemdekbladeren groeien na de bloei uit tot vruchtkleppen waarin de nootjes verstopt zijn. Veel soorten zijn tweehuizig. Ze hebben dus aparte planten met vrouwelijke en mannelijke bloemen. De bloemen worden bij hun bestuiving geholpen door de wind. De verspreiding van de vruchten kan bevorderd worden door de wind omdat de vruchtkleppen brede vleugels hebben. Bij sommige soorten zijn er haakjes die aan de vacht van dieren blijven klitten of met lucht gevulde knobbels zodat ze op het water blijven drijven. De meeste soorten zijn zeer algemeen, behalve de paardenzuring die enkele tientallen jaren geleden uit ons land is verdwenen. De geoorde zuring komt alleen langs de grote rivieren en op spoordijken voor. De schapenzuring prefereert schrale grond. De overige soorten houden veel meer van voedselrijke bodems of staan in graslanden.

Gebruikstoepassingen

Zuring bevat oxaalzuur waardoor de groente niet te vaak en te veel gegeten moet worden. Het zuur onttrekt calcium aan het lichaam waardoor de botten verzwakken. Vroeger was het groen van de jonge bladeren na een lange winter een belangrijke bron van vitamine C. De jonge bladeren kan men met ander groen verwerken in een fris zure salade of in een lentesoep. Bladeren kunnen gedroogd bewaard worden voor later gebruik. Tuinzuring verwant met de geoorde zuring en spinaziezuring verwant aan de krulzuring zijn ouderwetse groentes. Net als bij spinazie kan je het stoven en er dan een gekookt eitje bij doen om het oxaalzuur een beetje te neutraliseren.

Veldzuring

Veldzuring (Rumex acetosa) is een overblijvende plant die meer dan een halve meter hoog kan worden. De bladeren zijn pijlvormig en gaafrandig. De bladeren van het rozet zijn gesteeld, maar langs de stengel zijn ze ongesteeld.

De bloemen zijn tweehuizig en bestaan uit kleine roodachtige en groene bloempjes. De bloeitijd is in mei en juni.

De plant komt op matig voedselrijke en matig vochtige grond voor, zoals in loofbossen, langs bospaden, beekoevers, rivieroevers. Vaak en met name op zonnige plaatsen zijn veel delen van de plant rood aangelopen.

toepassingen

De jonge blaadjes worden in kleine hoeveelheden gebruikt in salades, soepen en als kruid voor sauzen. Bladeren kunnen gedroogd bewaard worden voor later gebruik. De bloemen kunnen als groente worden gekookt. Het zuur in de bladeren is oxaalzuur, wat ook in rabarber zit - daar is het niet verwonderlijk dan ook familie van. Oxaalzuur is een stof die kalk bindt waardoor het de opname belemmert, in grote hoeveelheden is het zelfs giftig maar dan moet men wel heel veel (zo'n 10 kilo) eten.

Het sap van de veldzuring kan gebruikt worden om melk te stremmen.

Varia

  • de vruchten van zuring zijn een belangrijke voedselbron voor vogels als de kneu en ringmus.
  • het sap van zuring kan gebruikt worden om melk te stremmen.
Eetbare wilde planten
Adelaarsvaren - Brandnetel - Dennentopjes - Daslook - Dovenetel - Duizendblad - Grote lisdodde - Hondsdraf - Heermoes - Judasoor - Klaver - Kleefkruid - Kleine veldkers - Linde - Look-zonder-look - Madeliefjes - Oesterzwam - Paardenbloem - Vogelmuur/Kippemuur - Waterkers - Weegbree - Zevenblad - Zuring