Webu Sayadaw

Uit dharma-lotus.nl
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Webu Sayadaw
Categorie indeling
Home
Meditatie
Dhamma wiel
Sub categorieën Meditatie
Boeddhistische meditatie
Meditatieleraar
Meditatieleraar
Gautama de Boeddha
Mahasi Sayadaw
S.N. Goenka
Sayagyi U Ba Khin
Thich Nhat Hanh
Webu Sayadaw
Ledi Sayadaw
Dhamma wiel

Webu Sayadaw (17 februari 1896 - 26 juni 1977) was een van de meest gerespecteerde monniken van deze eeuw in Birma. Webu Sayadaw werd geboren in het dorp Ingyinpin in het noorden van Birma op 17 februari 1896. Hij onderging de gebruikelijke monniksopleiding in de Pāli-geschriften vanaf de leeftijd van negen, toen hij een novice werd, tot hij zevenentwintig was. In 1923 (zeven jaar na zijn wijding) verliet hij het klooster en bracht hij vier jaar in eenzaamheid door.

Hij leerde en beoefende de techniek van Ãnãpãnasati (bewustzijn van de in- en uitademing). Hij zei dat door met deze beoefening tot een zeer diep concentratieniveau te werken, men in staat is om Vipassana (inzicht) te ontwikkelen tot de essentiële kenmerken van alle ervaring: anicca (vergankelijkheid), anatta (egoloosheid) en dukkha (onbevrediging).

Webu Sayadaw stond bekend om zijn niet aflatende ijver in meditatie en omdat hij het grootste deel van zijn tijd in eenzaamheid doorbracht. Hij stond bekend als een arahant (volledig verlichte), en er wordt gezegd dat hij nooit sliep. De eerste zevenenvijftig jaar van zijn leven verbleef Webu Sayadaw in het noorden van Birma, waar hij zijn tijd verdeelde over drie meditatiecentra in een klein gebied. Na zijn eerste reis naar Rangoon, op uitnodiging van Sayagyi U Ba Khin, in 1953, nam hij Zuid-Birma mee op zijn reizen, waar hij af en toe een bezoek bracht om les te geven en te mediteren. Hij ging ook op bedevaart naar India en Sri Lanka. Webu Sayadaw bracht zijn laatste dagen door in het meditatiecentrum in het dorp waar hij werd geboren. Hij overleed op 26 juni 1977 op eenentachtigjarige leeftijd.

Eerste ontmoeting met Sayagyi U Ba Khin

het volgende citaat is een beschrijving van de eerste ontmoeting tussen Sayagyi U Ba Khin en Webu Sayadaw:

Begin 1941 was Sayagyi U Ba Khin gepromoveerd tot Chief Accounts Officer, Birma Railways Board. Een van zijn taken was om op de lijn Rangoon-Mandalay te reizen en de rekeningen van lokale stations te controleren. Hij reisde in een speciaal rijtuig voor de Chief Accountant, met alle faciliteiten voor kantoorwerk en overnachting. Zijn rijtuig zou aan de hoofdtrein worden vastgemaakt en vervolgens op verschillende stations worden losgemaakt. Op een dag in juli werd zijn rijtuig per ongeluk losgekoppeld van een station in de stad Kyaukse, veertig mijl ten zuiden van Mandalay. Hoewel hij niet was gepland om de rekeningen hier te controleren, mocht hij als rekenplichtige de rekeningen van elk station controleren, en hij deed dit. Nadat zijn werk erop zat, besloot hij de nabijgelegen Shwetharlyaung-heuvel te bezoeken en samen met de plaatselijke stationschef op pad te gaan.

Vanaf de top van de heuvel konden ze in de verte een cluster van gebouwen zien. Ze herkenden dit als het klooster van Webu Sayadaw en besloten daarheen te gaan. Rond 15.00 uur kwamen ze aan op de compound. Een oude non zat pepers en bonen te stampen en ze vroegen haar of ze de Sayadaw mochten eren. 'Dit is niet het moment om de eerwaarde Sayadaw te zien,' zei ze. "Hij mediteert en komt pas rond zes uur uit zijn hut. Deze monnik houdt geen mensen bezig. Hij komt 's avonds maar ongeveer een half uur uit zijn hut. Als er op dit moment mensen zijn , hij kan een toespraak houden en dan terugkeren naar zijn hut. Hij zal geen mensen ontmoeten op momenten dat ze hem misschien willen ontmoeten." U Ba Khin legde uit dat hij een bezoeker uit Rangoon was en dat hij niet veel tijd had. Hij zou heel graag Webu Sayadaw willen ontmoeten. Zou het niet mogelijk zijn om buiten eer te bewijzen? De non wees de hut aan, een kleine bamboestructuur, en de bezoekers gingen er samen heen. Sayagyi knielde op de grond en zei: 'Eerwaarde heer, ik kom helemaal uit het lagere Birma, Rangoon, en wil u eer bewijzen.' Tot ieders verbazing ging de deur van de hut open en kwam de Sayadaw tevoorschijn, voorafgegaan door een wolk muggen. Sayagyi betoonde respect en hield zijn aandacht in het lichaam met het bewustzijn van anicca. Uit verbazing ging de deur van de hut open en kwam de Sayadaw tevoorschijn, voorafgegaan door een wolk muggen. Sayagyi betoonde respect en hield zijn aandacht in het lichaam met het bewustzijn van anicca. Uit verbazing ging de deur van de hut open en kwam de Sayadaw tevoorschijn, voorafgegaan door een wolk muggen. Sayagyi betoonde respect en hield zijn aandacht in het lichaam met het bewustzijn van anicca.

'Wat is uw streven, leek?' vroeg Webu Sayadaw aan Sayagyi.

"Mijn streven is om nibbana te bereiken, meneer," antwoordde U Ba Khin.

"Nibbana? Hoe ga je nibbana bereiken?"

'Door meditatie en door anicca te kennen, meneer,' zei Sayagyi.

'Waar heb je geleerd om je bewust te zijn van deze anicca?' Sayagyi legde uit hoe hij Vipassana-meditatie had gestudeerd onder Saya Thetgyi.

'Je hebt Vipassana beoefend?"

"Ja meneer, ik beoefen Vipassana."

"Wat voor soort Vipassana?" Webu Sayadaw ondervroeg hem nauwkeurig en Sayagyi gaf de details.

Webu Sayadaw was zeer tevreden. Hij zei: "Ik mediteer al jaren alleen in deze jungle om de stadia van Vipassana te ervaren zoals jij beschrijft."

Hij leek verbaasd een huisbewoner tegen te komen die een gevorderde vaardigheid in de beoefening had bereikt zonder monnik te zijn. Webu Sayadaw mediteerde met Sayagyi en zei na enige tijd: "Je moet nu beginnen met lesgeven. Je hebt goede parami (verzamelde verdienste) verworven en je moet de Dhamma aan anderen leren . Laat mensen die je ontmoeten de voordelen van het ontvangen niet missen. deze lering. Je moet niet wachten. Je moet lesgeven - nu lesgeven!

Met een Dhamma-bevel van zo'n kracht van deze heilige persoon, voelde Sayagyi U Ba Khin dat hij geen andere keuze had dan te onderwijzen. Terug op het station werd de assistent stationschef zijn eerste leerling. Sayagyi instrueerde hem in Anapana-meditatie in zijn treinwagon, waarbij hij de twee tafels van het eetgedeelte als zitplaatsen gebruikte. Hoewel Sayagyi pas ongeveer tien jaar later op formele wijze begon met lesgeven, was dit incident een keerpunt. Het markeerde het punt waarop Sayagyi zijn kennis van meditatie met anderen begon te delen.

Bezoek aan Rangoon

In 1953, in een tijd dat er veel conflicten en strijd waren in het lagere Birma, stelden enkele regeringsfunctionarissen voor dat ze enkele van de heilige monniken van het land zouden uitnodigen om de hoofdstad Rangoon te bezoeken. Er was een traditionele overtuiging dat als een hoogontwikkeld persoon op bezoek zou komen in een tijd van moeilijkheden, dit een gunstig effect zou hebben en de stoornissen zouden kalmeren. Webu Sayadaw was niet erg bekend in Rangoon, omdat hij voor die tijd zijn reizen strikt had beperkt tot zijn drie meditatieplaatsen in Kyaukse, Shwebo en Ingyinpin, en dit kleine gebied in het noorden van Birma nooit had verlaten. Sayagyi was echter sterk van mening dat deze heilige monnik moest worden uitgenodigd om Rangoon te bezoeken. Hoewel hij Webu Sayadaw sinds 1941 niet meer had gezien of met hem had gecommuniceerd, had Sayagyi er vertrouwen in dat hij de uitnodiging zou accepteren,

Dit was tijdens de moessonretraite toen de monniken, volgens hun monastieke regels, hun tijd moesten besteden aan meditatie in plaats van aan reizen. Het is monniken normaal gesproken niet toegestaan ​​om te reizen tijdens de moessonretraite; voor een speciaal doel mag een monnik zijn retraite echter maximaal zeven dagen verlaten. Toen de boodschapper van U Ba Khin Mandalay bereikte en de mensen hoorden wat zijn missie was, spotten ze. 'Webu Sayadaw reist nooit,' zeiden ze tegen hem. 'Zeker niet nu tijdens het regenseizoen. Hij gaat zelfs geen nacht weg, laat staan ​​zeven dagen. Je verspilt je tijd.' Niettemin had Sayagyi hem voor deze boodschap gestuurd, dus zette hij door. Hij huurde een taxi naar Shwebo en zocht een audiëntie bij de Ven. Sayadaw. Toen de assistent Webu Sayadaw vertelde dat hij was gestuurd door Sayagyi U Ba Khin en Sayagyi' verlengde Op uitnodiging van de monnik riep de monnik uit: 'Ja, ik ben klaar. Laten we gaan.' Deze reactie was voor iedereen een grote verrassing.

Webu Sayadaw, vergezeld door enkele monniken van zijn klooster, bracht toen een bezoek aan het Internationale Meditatiecentrum. Dit bezoek, dat meer dan tien jaar geleden plaats vond sinds de twee mannen elkaar voor het eerst hadden ontmoet, toonde aan dat Webu Sayadaw veel respect had voor Sayagyi. Bovendien was het ongebruikelijk dat een monnik in het meditatiecentrum van een lekenleraar verbleef. Tussen de jaren 1954 en zijn dood in 1977 bracht Webu Sayadaw regelmatig jaarlijkse bezoeken aan steden in het zuiden van Birma om Dhamma te onderwijzen.

Tijdens Sayagyi's leven bezocht hij ook regelmatig IMC. De Sayadaw werd geacht hoge prestaties te hebben bereikt in meditatie, en het was een grote eer voor IMC om hem te ontvangen. Als Webu Sayadaw het centrum van Sayagyi bezocht, hield hij gewoonlijk elke dag een korte Dhamma-lezing. Hij zei ooit: "Toen we deze plek voor het eerst bezochten, was het net een jungle, maar wat is er in deze jaren vooruitgang geboekt. Het lijkt op de tijd van de Boeddha toen velen er baat bij hadden! Kan men het aantal tellen? Ontelbaar!"

Monnik worden

Op een gegeven moment besloot Sayagyi om de Birmese traditie te vervullen om minstens één keer in je leven monnik te worden. Zonder iemand van tevoren op de hoogte te stellen, gingen hij en een van zijn naaste discipelen, U Ko Lay (toen ex-vice-kanselier van de Universiteit van Mandalay) naar het centrum van Webu Sayadaw in Shwebo en namen onder leiding van de Sayadaw gewaden aan voor een periode van ongeveer tien dagen.

Na Sayagyi's dood bezocht Webu Sayadaw Rangoon en gaf hij een privé-interview aan ongeveer vijfentwintig studenten van Sayagyi's centrum. Toen hem werd gemeld dat Sayagyi was overleden, zei hij: "Jouw Sayagyi is nooit gestorven. Een persoon als jouw Sayagyi zal niet sterven. Je ziet hem nu misschien niet, maar zijn leer leeft voort. ze leven, zijn alsof ze dood zijn - die geen enkel doel dienen en die niemand ten goede komen."

Hij stierf op 26 juni 1977 op eenentachtigjarige leeftijd.

Lineage